JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO SKOKU ZE SPADOCHRONEM?

Naprawdę, jeśli nie pracuję, to nie wiele rzeczy może mnie wyciągnąć w niedzielny poranek z łóżka. 

Ale nie wczoraj. Wczoraj trzeba było wziąć dupę w troki i pokonać w jak najszybszym czasie 

( bo oczywiście jednak zaspaliśmy ) ponad 100km, żeby dotrzeć do Lotniska Grądy. Położonego niedaleko Ciechanowa, na północ od Warszawy. 

W końcu ćwierćwiecze zobowiązuje do poświęceń:)

Rzecz jasna bez spóźnienia się nie obyło, ale ponieważ to była właśnie niedziela - wiadomo w sobotę zawsze są 'chrzciny' - team z O M E G I miał jeszcze bardziej spektakularną obsuwę. 

Na miejscu zastaliśmy niepozorny plac z dużym, białym namiotem, w którym przygotowywaliśmy się do skoku, kilka blaszaków, tam odbywał się między innymi montaż filmów i sporą ekipę zakręconych na punkcie skoków spadochronowych freaków!

Jeszcze w żadne urodziny nie miałam takiej stylówki :D

Jak się Wam podoba mój biało-pomarańczowy kombinezon? 

Wcale a wcale się nie bałam - przynajmniej nie na ziemi - ale niektórzy to już byli szczególnie wyluzowani przed lotem :)

W końcu zapakowaliśmy się do Cessny 207 i wzbiliśmy się w powietrze !!! 

Widoczność była doskonała.

Skok odbywał się z wysokości 4.000 tysięcy metrów. 

Samolot, żeby osiągnąć tę wysokość leci jakieś 20 minut, każde 100 m w górę do spadek temperatury o średnio 0,6°C, tak więc kiedy jesteście już naprawdę wysoko z ust wydobywa się para i zaczynacie żałować, że nie macie ze sobą rękawiczek:)

Niezbyt twarzowe, ale konieczne gogle.

TUŻ PRZED SKOKIEM !!!

Latam :):)

Gdybym sama miała wyskoczyć pewnie bym totalnie spanikowała, bo siedząc już na zewnątrz samolotu czułam się jak samobójca i chciałam z powrotem wdrapać się do wnętrza.

Na szczęście nie było czasu na protestowanie i wyskok trwający kilka sekund był pod całkowitą kontrolą Kermita ( instruktora :D)

Najbardziej ekscytujący, przerażający, spektakularny i wstrząsający  zarazem był moment swobodnego spadania. Leci się z prędkością 200km/h przez około 1 minutę!

Nie da się tego ubrać w słowa. 

W każdym razie, jeśli kiedyś będziecie miały możliwość skakania, pamiętajcie, żeby nie zamykać oczu! Wrażenia jakie pozostają po tym widoku są bezcenne :) 

To był mój pierwszy skok ze spadochronem w życiu, więc oczywiście wybrałam opcję z tandem-instruktorem, w którego rękach przez jakieś kilka minut było moje życie! 

Kermit się spisał, wylądowałam cała, zdrowa i w jednym kawałku... 

 Po wszystkim zostaliśmy jeszcze na lotnisku, żeby a) dość do siebie i b) poczekać na zdjęcia i zmontowanie filmu, który na pewno niedługo na blogu też się pojawi.

 

Bye, bye Grądy :):) 

Na pewno jeszcze tu wrócimy.

Btw. Chyba nie macie wątpliwości jak było, ta mina mówi wszystko :D

 

FOTO : Ja, Maciej, Kermit :)